Carita pondok
Carita pondok atawa mindeng disingkat minangka carpon nyaéta
hiji wangun prosa naratif fiktif. Carita pondok condong munel sarta
langsung dina tujuanana dibandingkeun karya-karya fiksi anu leuwih panjang,
kawas novella (dina pengertian modern) sarta novel. Alatan singgetna,
carita-carita pondok hasil ngandelkeun téknik-téknik sastra kawas inohong, plot, téma, basa sarta insightsacara leuwih lega dibandingkeun jeung
fiksi anu leuwih panjang. Caritana bisa mangrupa sagala rupa jenis.
Carita pondok asalna tina anekdot, hiji kaayaan anu digambarkan singget
anu kalawan gancang anjog kana tujuanana, paralel jeung talari carita lisan. Kalawan mecenghulna novel anu realistis, carita pondok mekar minangka
hiji miniatur, contona dina carita-carita karya E.T.A. Hoffmann sarta Anton Chekhov
Sajarah
Asal-usul
Carita pondok asal-muasalna mah tina talari carita lisan anu
ngahasilkeun carita-carita kawentar kayaning Iliad sarta Odyssey karya Homer.
Carita-carita eta ditepikeun dina wangun puisi anu mibanda wirahma, kalayan
wirahma anu mibanda fungsi minangka pakakas pikeun nulungan jalma pikeun
nginget caritana. Bagian-bagian singget tina ieu carita teh, dipuseurkeun kana
naratif-naratif individu anu bisa ditepikeun dina hiji kasempetan pondok.
Sakabéh caritana kakara katémbong saupama sakabéh bagean caritana geus
ditepikeun.
